حجت الاسلام سید علی آتش زر در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری «حوزه» با اشاره به این که بارها به صورت حضوری یا تلفنی به عنوان کارشناس در رادیو معارف حضور داشته است، اظهار داشت: گرچه رادیو معارف موفقیت های بسیار خوبی داشته، اما به نظر می رسد هنوز در درجه بندی و سطح بندی مخاطبان، چندان موفق نبوده است که باید در این خصوص با توجه به تنوع و طیف سنی متفاوت شنوندگان خود یک بازنگری در برنامه هایش داشته باشد.
وی افزود: در مقولات تخصصی از جمله پخش دروس خارج فقه و اصول نیز می بایست یک فرآوری داشته باشد به این معنا که شاید مناسب نباشد همه کلاس درس را ضبط و پخش کند چه آن که اساساً رسانه درس برای عموم مردم مناسب نیست و باید یک تولید ویژه رسانه ای در خصوص آن صورت گیرد.
این کارشناس و منتقد رسانه ملی همچنین بیان داشت: علاوه بر این ها در برنامه های نمایشی نیز چه به لحاظ صدا پیشه ها و چه متون دراماتیک ، به نظر می رسد یک مقدار داستان ها شعاری و کلیشه ای است و شاید کسانی که علائق مذهبی دارند در مواجهه با برخی از این گونه برنامه های تولیدی ، خسته و یا زده شوند که باید به این نکته هم توجه داشت.
وی گفت: این مساله از آن جهت مهم است که بدانیم مخاطبان رادیو معمولاً راننده ها و مسافران و کسانی هستند که در محیط های محل کار و زندگی خود، تمرکز بیشتری بر صدا دارند و از این حیث کیفیت صدا و تولید محتوا برایشان اهمیت دارد.
حجت الاسلام و المسلمین آتش زر یادآور شد: به هر صورت ساماندهی برخی برنامه های رادیو معارف یک ضرورت به شمار می رود، ضمن آن که نباید این طور نباشد مثلاً بلافاصله بعد از برنامه نمایشی یک درس خارج پخش شود و یا این که بعضاً در برنامه های صبحگاهی، مشابه برنامه دیگر شبکه ها پخش شود با تفاوت این که گاهی صحبت ها رنگ مذهبی پیدا می کند و روایتی احیاناً خوانده می شود.
وی افزود: در واقع علاوه بر مضامین دینی برنامه ها می بایست ساختار و فرم آن ها نیز به گونه ای باشد که اقتضای یک رسانه دینی و معارفی است که این امر نیاز به یک بازبینی و بازنگری جدی دارد.
وی تاکید کرد: شاید وضعیت کنونی برای ده سال پیش خوب باشد، اما باید توجه داشت اساساً مخاطبان امروز دیرپسند و سخت پسند شده اند و ما در امر مخاطب شناسی و جذب مخاطبان انبوه باید با برنامه ریزی بهتری استفاده کنیم.
این کارشناس مسایل هنری و رسانه ای بیان داشت: از سویی بسیار خوب و بجاست مسئولان رادیو معارف در عین این که زحمات بسیاری می کشند از پتانسیل های اجتماعی همچون آموزش و پرورش و دانشگاه ها و مراکز دینی و حوزوی، استفاده و بهره برداری بیشتری داشته باشند تا در نهایت همه در یک فرآیند هم افزایی تولید محتوا به صورت هوشمندانه داشته باشند.
